ჯანდაბა, თითქოს ზავი დადეს, პირი შეკრეს და ერთურთს ხელი ჩამოართვეს. ერთობლივად ჩემთვის მიზეზ გაურკვეველ და შემაწუხებელ ჭრილობებს მაყენებენ, ცდილობენ ჩემს მთლიან ოკუპაციას და დაგმობას. ღრმა ინტერესით ვეკითხები ჩემ თავს, ნუთუ ამას ვიმსახურებ? ჩემი თავი კი მპასუხობს: ყველა იმას იმსახურებს რაც დასამსახურებელია. რა სამწუხაროა რომ ვიმსახურებ "ხასიათის ჩამქრობ" დასამსახურებელს. მაგრამ საინტერესო ისაა რომ მაინც არ მიმაჩნია სამართლიანად დავიმსახურე თუ არა დასამსახურებელი. ამის მიზეზი კი ჩემი ბუნებაა, რომელიც შეიძლება უცნაურადაც ჩაითალოს, ბუნება რომელიც ბევრს მოსწონს, ბევრის აზრი კი არვიცი.
სიამოვნებით მოვაბამდი ხელებზე "სიმძიმეებს", აგდებული თვალით მხედველ პიროვნებებს და ზღვაში გადავყრიდი.
No comments:
Post a Comment